Een hond is al jarenlang een trouwe vriend van de mens. Al heel lang bestaan er honden die mensen helpen, zoals een politiehond of een hulphond voor mensen met een lichamelijke beperking. Echter is de therapiehond die enkel ingezet wordt tijdens therapie-, begeleidings- of coachingssessies nog een vrij recent begrip. De therapiehond in deze vorm is steeds meer in opkomst en ik begrijp heel goed waarom! In deze blog zal ik jullie uitleggen waarom.
Tekst: Tessa Feer
Een hond is een erg trouw dier, dat goed trainbaar is. Dit maakt de hond uitermate geschikt om in te zetten voor bepaalde menselijke doeleinden. Naast dit, bezit een hond een hoop eigenschappen waar wij als mens op kunnen vertrouwen. Het schijnt zelfs dat de hond zelf de mens benaderd heeft voor zijn domesticatie. De hond is dan ook van nature een volgzame en trouwe viervoeter. Bovendien spiegelt een hond het gedrag van anderen, waardoor er veel af te lezen zal zijn over de emoties en gevoelens van een cliënt, mits je de hond goed kent. Wel is het natuurlijk per ras en hond verschillend in welke mate zij dit zullen doen.
Naast mijn kennis en grote interesse in honden, werk ik met mensen die het niet altijd even makkelijk hebben (gehad). Binnen dit werk en de opleiding die ik hiervoor gevolgd heb, ben ik tegen gekomen dat veel van deze mensen geen vertrouwen meer hebben in andere mensen of hulpverleners. Vaak hebben zij zelfs geen vertrouwen meer in henzelf. Het contact met een hond is voor hen dan vaak veel laagdrempeliger. Zij hoeven namelijk niet direct een mens of hulpverlener te vertrouwen, maar kunnen hun vertrouwen geven aan een dier dat altijd berekenbaar en volgzaam zal zijn. Een therapiehond zal deze mensen nooit bevoordelen, maar hen altijd liefde laten zien en open staan om deze mensen te helpen om nieuwe vaardigheden te leren of te verbeteren.
Een therapiehond is erg breed inzetbaar, maar ik wil mij vooral gaan richten op kinderen met een trauma. Ik voel mij aangetrokken tot deze doelgroep, omdat ik binnen mijn opleiding en werk gezien heb dat juist deze kinderen een handje geholpen zouden moeten worden. In Nederland zijn er nog niet veel behandelingen speciaal gericht op kinderen die een traumatische ervaring hebben meegemaakt. Dit is erg jammer, aangezien het ervaren van een traumatische gebeurtenis voor deze kinderen grote sporen kan achterlaten in hun ontwikkeling en hun latere leven als volwassene. Met een therapiehond verwacht ik meer bij deze kinderen te kunnen bereiken dan enkel als hulpverlener. Dit omdat kinderen met een trauma vaak wantrouwen in mensen en een verlaagd zelfbeeld ontwikkelen. Een kind voelt zich bovendien al snel intrinsiek aangetrokken tot een hond, waardoor het kind eerder open zal staan om in contact te gaan met een hond, dan met een hulpverlener. De hond zal het kind altijd begroeten en het kind een welkom en geliefd gevoel geven. Door de openheid die een hond kan creëren, kan een hulpverlener uiteindelijk toenadering zoeken en aan bepaalde doelen gaan werken. Ook hebben kinderen vaak moeite met het herkennen en erkennen van hun eigen emoties. Een hond voelt deze vaak feilloos aan. Hierdoor zal een hooggevoelige hond deze emoties en gevoelens als het ware overnemen en het gedrag van het kind gaan spiegelen. Hier kan een hulpverlener op inspelen door de gevoelens en emoties van het kind bespreekbaar te maken. Voor de hulpverlener wordt op deze manier veel sneller duidelijk hoe het kind zich voelt.
Ook hebben kinderen met een trauma door het ontstane verlaagde zelfbeeld, moeite met het aangeven van eigen grenzen. Hoe kan je nu beter leren om je eigen grenzen aan te geven, dan dit in de praktijk te oefenen door een hond commando’s te geven? Bovendien is het “nee” zeggen tegen een hond veel minder moeilijk dan dit tegen een mens te zeggen. Een hond zal ook veel eerder geneigd zijn naar deze “nee” te luisteren, waardoor het kind sneller succeservaringen van opdoen. Tot slot kan het kind de hond knuffelen en met de hond spelen. Zo kan het kind tijdens de sessies met de therapiehond weer even kind zijn door onbekommerd te kunnen spelen. De hulpverlener die aan de therapiehond gekoppeld is, kan op deze manier een hond als middel gebruiken, om het kind het vertrouwen in de mensheid en in zichzelf terug te geven.
Al met al vind ik dat een therapiehond over een hoop eigenschappen beschikt die hulpverleners als middel kunnen gebruiken om meer te kunnen bereiken met kinderen, maar ook met meerdere doelgroepen. Ik ben dan ook van mening dat de hulpverlening er sterk op vooruit zal gaan als er meer therapiehonden ingezet worden.
Laat een bericht achter